Freya Ridings, kendi ismini taşıyan albümünde daha önce yayınladığı teklileri ve yeni şarkılarını bir araya getirdi. Albümdeki şarkıların genel teması ise aşktaki gelgitler üzerine temellenmiş.

Albümde yer alan 12 şarkıda da Ridings'in imzası olmakla beraber prodüktör olarak Sia, Maggie Rogers ve Adele gibi isimlerle çalışmış Greg Kurstin'i görüyoruz. Ridings kontrolü elinde tutarak albümdeki şarkıların birbiriyle uyumlu olmasını ve belli bir tema odağında kalmasını sağlamış. Belli bir tema üzerine kurulu bu şarkılar dinleyicide albümü dinlerken tekrar hissi uyandırıyor. Freya Ridings, aşk acısı ve özlemi kendi ruh halinin karanlık köşelerinde irdelerken albümdeki sabitlik bu keşfi biraz tek renkli bir hale getirmiş.

Albümün açılışını yapan Poision, ilk şarkı olmak için yeterince güçlü. Ridings, bu şarkıda dinleyiciyi biraz şaşırtmak istemiş. Piyanoyla başlayan şarkı ilerleyen dakikalarda hareketleniyor; davulun güçlü ritimlerini duyuyoruz, sonrasında tuşlular ve yaylılar da şarkıdaki hakimiyetlerini vurguluyor. Lost Without You, sanatçının daha önce yayınladığı şarkılar arasında. Her ne kadar bilinen bir şarkı olsa da bu şarkının büyüsünün kolay kolay bozulacağını söylemek pek mümkün değil.Şarkıdaki piyano ezgisinin sözlerle uyumu oldukça kuvvetli.

Castles, albümün hızının yavaş yavaş değişeceğine işaret eden şarkılardan ve daha pop odaklı. Ardından albüm sakin bir tavır alıyor ve Lost Without You kadar olmasa da derinlere inen bir başka şarkı olan You Mean The World To Me karşımıza çıkıyor. Albümün hareketli şarkılarından bir diğeri olan Love Is Fire, duygusal yoğunluğu yüksek şarkılardan biraz daha farklı olarak ayrılıktan sonraki toparlanma döneminde yaşanan, güçlü hissetme haline dair.

Holy Water, tarz açısından en farklı şarkı. Albümün genel seyrindeki sabitliği bu şarkının bozduğunu söylemek mümkün. Alkış ve enerjik bir arka vokal kullanılması bir uyanış şarkısı olmasını sağlamış. Bir nevi şeytani bir hale gelmiş romantik takıntıdan kurtulmayı ve bu durumun farkına varmayı Ridings şu sözlerle belirtiyor: "You keep me holding on, To the devil that I love in you." Bu şarkının yer yer Florence And The Machine şarkısı ritminde olduğunu söylemek de yanlış olmayacaktır. Albümün sonuna doğru ise Freya Ridings'in güvenli alanı olan piyanonun öne çıktığı romantik şarkılardan Wishbone ile dilekte bulunup 12 şarkılık maceranın sonuna geliyoruz.

Albümde su götürmez bir gerçek varsa o da Freya Ridings'in sesinin gücü. Ridings'in canlı performansıyla stüdyo kaydı birbirine oldukça yakın, ki bu da sesinin ne kadar iyi olduğunu gösteren unsurlardan biri. Henüz çok genç olmasına rağmen iyi işlere imza atan sanatçı, müzik kariyerinde ayağını sağlam basacağı yeri aradığını ve bulmasının çok da uzun sürmeyeceğini bu albümde kanıtladı.